از جمله داروهائی که بهمراه داروهای مسکن و ضد التهاب در اسپاسم های دردناک عضلانی به ویژه کمردردهای تحتانی حاد به وفور بکار میرود متوکاربامول است. نظر به اهمیت موضوع ضروریست نکات ذیل در خصوص کم و کیف تجویز متوکاربامول یادآوری گردد:

1-      عمده اثرات مفید بالینی متوکاربامول مربوط به ضد دردی آن است نه شل کنندگی عضلات مخطط. متوکابامول اثرات شل کنندگی خود را به صورت محیطی اعمال نمیکند بلکه از طریق تاثیر بر سیستم اعصاب مرکزی عمل می نماید. لذا اگر در خصوص بیماری خاص بدنبال شل کردن عضلات هستیم انتخاب اول ما بهتر است باکلوفن و یا بنزودیازپین ها باشند.

2-      دارو باید در دو دوز اولیه و نگهدارنده تجویز شود. دوز اولیه دارو برای 2 تا 3 روز بصورت 1500 میلیگرم      (3 قرص 500 میلیگرمی) هر 6 ساعت می باشد. در تجویز پرنترال دارو تا 3 گرم(3 ویال 10سی سی از محلول 10% متوکاربامول) در روز استفاده می شود( یعنی 1 گرم هر 8 ساعت). دوز نگهدارنده دارو 1گرم هر 6 ساعت برای کل دوره درمان میباشد.

3-      در تزریق عضلانی 5 سی سی از آمپول در هر عضله گلوتئوس تزریق میگردد و در صورت نیاز هر 8 ساعت تکرار می شود(تا 3 دوز در روز).

4-      مسمومیت حاد با این دارو پرعارضه نبوده و حتی مقادیر بالاتر از 20 گرم در روز نیز تنها با تشدید خواب آلودگی همراه بوده است.

5-      در تزریق وریدی حداکثر سرعت تزریق 3 سی سی در دقیقه است و در تمام مدت تزریق و تا یک ربع ساعت پس از تزریق بهتر است بیمار درازکش باشد تا هایپوتنشن ارتوستاتیک رخ ندهد.

6-      فرم تزریقی دارو هایپرتونیک بوده و باید از نشت آن حین تزریق وریدی خودداری کرد.

۷-دوز اولیه و نگهدارنده آن در سالمندان نصف دوز مجاز می باشد