علیرغم اینکه سیاست چماق و هویج آمریکا در بسیاری از کشورهای خاورمیانه جواب داده ولی این سیاست در خصوص ایران همچنان بلاجواب مانده است .
چماق و هویج (به انگلیسی: Carrot and stick)‏ در اصطلاح به سیاست ارائه تشویق برای رفتار خوب و ارائه تنبیه برای رفتار بد است. یا به عبارتی به معنی سیاست تهدید و تحبیب به کار می‌رود.
 اصل این استعاره از هویج آویزان بر سر چوب به عنوان انگیزه حیوان برای انجام کار بود.
در مصر امریکایی ها از یکسو با مرسی گفتگوهایی  را انجام داده و بعضا از او حمایت میکنند که این روش همان تشویق و یا سیاست هویج است و ازسوی دیگر توسط عوامل خود جناح های سیاسی مخالف اورا در مقابل او قرارمیدهند و تظاهرات و اعتراضاتی را بوجود میآورد که این روش را همان سیاست چماق گویند.
در خصوص ایران ابزارهایی مانند تحریم و تهدیدنظامی را میتوان سیاست چماق نامگذاری کردوازسوی دیگر تمایل به گفتگوبا ایران و حل و فصل دیپلماسی بهانه هسته ای را میتوان سیاست تشویق یا هویج نامید.

البته آنچه در مورد ایران بچشم میخورد حتی سیاست هویج ویا تشویق صادقانه نیست ومانورهای تشویقی صرفا تبلیغاتی است آمریکا درحالی دست دوستی دراز میکند که در همان حال چماق را بالای سرایران نگه داشته بعنوان مثال : در همان زمانی که صحبت از گفتگومی کرد سنای او درحال بررسی تحریم های بیشتر بود.
آنچه میتوان از این روش استنباط نمود چیزی نیست جزء اینکه آمریکا درصددپنهان کاری زورگویی خود برایران است و با دراز کردن دست دوستی اینطور وانمود میکند که امریکا قصد صلح ودوستی دارد .
مردم ایران از خود می پرسند؛ اگر امریکا قصد دوستی و حل و فصل اختلافات دارد چرا در این برهه از زمان نیروی تازه نفس به افغانستان اعزام  ووزارت خارجه او ایران را تهدیدبه انزوا بیشتر میکند.
بهانه غرب بسرکردگی شیطان بزرگ آنست که ایران با آژانس همکاری مطلوب ندارد و می گوید ایران درحال وقت کشی برای رسیدن به بمب اتم است .چیزی که هرگز ایران در پی آن نیست چرا که شیعه هرگز نمی تواند فتوی استفاده از بمب اتم را از علمای خود دریافت کند مقام رهبر ی ایران نیز براین امر صحه گذارده و بطور علنی هرگونه استفاده از بمب اتم را غیرمجاز دانسته است .