شواهد جدید نشان می دهد که هورمونی در سلولهای ماهیچه ای وجود دارد که به آنها اجازه می دهد تا در صورت نیاز، مقدار زیادی قند را دریافت کنند. این فاکتور که می توان آن را از سلولهای بنیادی چربی هم استحصال کرد، می تواند بعنوان یک درمان جدید برای کاهش قند خون و بهبود متابولیسم به کار برود.

بنظر میرسد این هورمون مشتق از چربی می تواند بعنوان یک جایگزین خوب، بجای انسولین، یا همراه با آن به کار رود. می توان گفت این هورمون کاری مشابه انسولین انجام میدهد یعنی ارسال گلوکز از جریان خون به عضله.

جاناتان گرف از مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس می گوید : ” مثل این است که درهای ورودی را به روی گلوکز باز کنید.”

تیم گرف با دستکاری سلولهای بنیادی چربی در موش ، میزان قند خون موشها را بطور قابل ملاحظه ای پائین آوردند. در این آزمایش میزان مصرف گلوکز در عضلات حیوانات، به دلیل افزایش ناقلین گلوکز در سطح سلولهای عضلانی، دو تا چهار برابر بیشتر شد. مساله جالب اینجا بود که حیوانات مورد آزمایش حتی ذخایر چربی خود را هم از دست دادند. یعنی شرایطی مشابه لیپودیستروفی (تحلیل رفتن چربی) که معمولا در شرایط کاملا متفاوتی رخ می دهد: یعنی در شرایط افزایش قند خون و بیماری دیابت.

آزمایشات بیشتر نشان داد که زمانیکه عضلات موشها در آزمایشگاه ایزوله شده و در معرض سرم خون قرار می گیرند، باز هم به جذب بالای قند ادامه می دهند. این تحول نه به خاطر تغییری در خود سلولهای ماهیچه ای، بلکه به خاطر دستکاری اولیه ای است که بر روی سلولهای بنیادی انجام شده است.

سیگنالهای هورمونی ایجاد شده فقط توسط سلولهای بنیادی چربی ایجاد می شوند و نه توسط سلولهای چربی که بالغ شده اند. . زمانیکه محققان سلولهای چربی بالغ را دستکاری کردند چنان تغییری در قند خون و عضلات مشاهده نکردند.

یافته های جدید نشان میدهد که این تعامل هورمونی بین سلول های بنیادی چربی و عضلات روشی است که می تواند برای درمان دیابت استفاده شود. گرف اضافه کرد : ” با خالص سازی این فاکتورهای مفید و استفاده این فاکتورها در درمان بیماران دیابتیک، کنترل قند خون ساده تر خواهد بود.